Það getur ekki verið refsivert í sjálfu sér að vera Árni Johnsen . . .

Sýnist að það sé ekki neitt vit í því að embættismaður bregðist við ummælum um "hitamál" í Eyjum með því að hóta að kæra Árna Johnsen.   Það má að mínu mati ekki vera refsivert að vera Árni Johnsen . . . . . og er það auðvitað ekki.

 Óvarleg ummæli Árna og fleiri Alþingismanna - um mörg mál og marga opinbera starfsmenn - - ættu ekki að verða viðfangsefni fyrir dómstóla - - eða vera sótt og varin undir ákvæðum hegningarlaga og refsiréttar.   Mér sýnist á hinn bóginn meira en tímabært að vitræn og skýrt mörkuð lög séu sett sem fela í sér siðareglur fyrir Alþingismenn og ráðherra; - og fela í sér viðmiðun og leiðbeiningar - um leið og í þeim felist viðurlög - þar sem þingmenn og ráðherra væru dæmdir til að straffast - kannski dæmdir frá málfrelsi sínu í ræðustóli Alþingis um tíma - - og í ítrustu tilefnum dæmdir til að segja sig frá embættum sínum.   Þar væri sett fram viðmið um það sem teljist við hæfi og annað sem ekki getur talist hóflegt - - og þá um leið veitt umboð fyrir forsætisnefndda (eða siðanefnd) til að beita skilgreindum viðurlögum.

Þannig væri þingmönnum settur skýrari agi heldur en refsilöggjöfin getur gert - - og um leið mætti hressa upp á virðingu Alþingis og sjálfstæði.      Slíkt mundi auðvitað gera kröfur til þess að forsetar ALþingis væru engir veifiskatar eða dulur og strengjabrúður í höndum ráðherra og þingmeirihlutans  - á hverjum tíma.    

Ég er þannig að láta að því liggja að mér þætti ástæða til að huga vel að mönnun í forsetastólum Alþingis - - og endurnýja þar ekki síður en þingmannaliðið almennt og einstaka ráðherrastóla . . . .

Hér væri beinlínis upplagt verkefni fyrir stjórnlagaþing að fást við - - þar sem ólíklegt má telja að samtrygging þingmannanefndar dragi fram nýja og skarpari vinkla til að aga pólitísku orðræðuna - og stemma stigu við ruddaskap og handbendis-aulagangi í samskiptum Alþingis og ríkisstjórnar - - og að ég tali nú ekki um þegar dómstólar og skipan dómstólana blandast inn í hin tvo valdstig ríkisvaldsins í okkar lýðræði.

Stjórnlagaþing sem kosið væri óháð flokkum og framboðum til Alþingis  - - er langlíklegast leiðin sem við eigum til að ná utan um mikilvægar breytingar á stjórnarskrá og setningu ramma um þjóðaratkvæði og fleiri lýðræðisumbætur.    Þingmennirnir og forystumenn flokka á þingi eru geinilega alltof fasti í því a draga eigin tauma - - og hugsa um að hygla sjálfum sér og sínum.

Sé yfirleitt ástæða til að aga Árna Johnsen eða typta - þá sýnist mér það ætti að gerast innan þings - - og með ákvæðum sem beinast að möguleikum hans til að láta til sín taka á Alþingi Íslendinga . . .

 

Ætlar að kæra Árna Johnsen