Jólin eru minningar . . . . . og "alltaf sama skrautið" - - þannig á það að vera.

Aðventukvöld í Akureyrarkirkju - - nokkur fjöldi fólks.   Organistinn í talsverðum ham  - - kórinn býsna kröftugur.    

 

Slyddan úti truflar engan - - ekki til skaða.

Inga í Laufási (ekkjan hans sérs Péturs Þórarinssonar) - var einlæg og rifjaði upp minningabrot - - bara fín.   Lenti samt í því að gera ráð fyrir að allir viðstaddir vissu hver hún væri - - og hver hann hefði verið þessi Pétur . . . .  en það er nú bara eins og það er.

Það rifjaðist upp í morgun þegar ég hlustaði á Bó Halldórs hjá Möggu Blö , , og hann söng texta Friðriks J Erlingssonar . . . . "þar sem nefnt er að ávextir úr dós - - séu jólaminning".....

Rifjaði upp margt fleira fyrir þann sem er 55 ára plús.....

Stemmingin við undirbúning jóla og aðventu.  Hún Helga mín er að tína fram jóladótið  - - sem okkur hefur safnast í búskapnum til þessa.     Hún heldur öllu á sínum stað og í réttum umbúðum.  Áður en vari er jólaskreyting í Löngumýri 20 "orðin okkar skreyting" - af því dótinu fylgja minningar og stemming.   Gaman að því.

Kristilegt siðgæði - - "yfirgangur" í umræðunni - - líka um bleikt og blátt

Alltaf fer eins þegar talið berst að stöðu þjoðkirkjunnar í skólum og gagnvart hinu opinbera  - - með alls konar forréttindi.  Vaðið er yfir minnihlutann og það réttlætt með því að "þetta sé svo lítill minnihluti" - -eins og Jón Magnússon alþingismaður sagði í Silfrinu áðan.    Svo er það líka þetta að leyfa sér að setja þennan minnihluta út á jaðar og einangra til hliðar - hvort sem það eru 5% eða 15%  - - eða jafnvel 25-30% eins og Matthías Ásgeirsson íjaði að.

Trúarbrögðin og trúboðið og trúariðkunin á heima á heimilum fólks - - í einkalífi og þar sem fólk safnast saman í kirkjum og musterum til að iðka og upplifa trúna - - ekki í skólunum og alls ekki í leikskólum.  Það að einangra einn eða tvo krakka - - láta þau sitja afsíðis eða verða eftir þegar farið er í kirkjuheimsókn eða þegar prestur og trúboði kemur - - er siðlaus gerningur - - og alls ekki viðunandi nú á þeim tímum þegar við vitum sitthvað almennt um eineltið og skuggahliðar þess - - og fleira um meirihlutaofbeldi af mörgu tagi.

Svo þetta með "bleikt og blátt" - - það er sérkennilegt að menn skilji ekki að "staðalímyndir" eru ráðandi um þeð hvaða tækifæri börnin okkar eignast inn í framtíðina.   Og þessar klisjur að börnin vilji þetta og hitt frá fæðingu - - og leiki sér svo og svo ólíkt . . . . . og það sér bara eins og hvert annað náttúrulögmál - - líklega meðfætt.

Auðvitað er það rétt að börn fara að flokka sig býsna fljótt sem strákar og stelpur - - fara að velja sér leiki í meirihluta sem falla í þessa kynbundnu flokka - - - en leikirnir og umhverfi leikjanna er mótað og skapað af foreldrum og skólum og fjölmiðlum og leikjahönnuðum nútímans í svo ótrúlega miklum mæli.   

Margrét Pála á skilið að fá athygli fyrir sínar áherslur og tilraun til að skapa forsendur fyrir breikkuðum tækifærum stráka og stelpna til efla hæfileika sína.  Með því eru líkur til að persónuþroski þeirr verði öflugri - lífshamingju þeirra lagðar styrkari forsendur.   Til hamingju með það Magga Pála.... að fá verðlaun Velferðarsjóðs barna......

Sérkennileg þversögn hins vegar - - eins og kom fram í Silfrinu hjá Agli  - - að Sjálfstæðisflokkurinn skuli hafa tekið Hjallastefnun upp á sína arma,  og Kolbrún Halldórs skuli senda sitt barn í hjallastefnuskóla.    Samt auðvitað ekki; - - þetta segir okkur fyrst og fremst að það er eftirspurn eftir sjálfstæði í skólastarfi - - eftirspurn eftir frjálsu skólastarfi - - og Magga Pála var ein á vellinum og raunverulega sú eina sem lagði upp eitthvað með innihaldi.   Auðvitað er ég með margvíslegar efasemdir um þær áherslur sem lagðar eru hjá Hjallastefnunni - - sérstaklega þá slagsíðu "atferlisstefnunnar" (Behavioursism frá arfi Skinners og trúbræðra) - - sem þar svífur yfir.   Sú slagsíða er reyndar talsvert í mótsögn við megináherslur um jöfn tækifæri - - og sjálfstæði og fjölbreytni í persónugerð einstaklinganna - - en ekki nánar út í það hér.

Nota þetta tækifæri til að hvetja sem flest fagfólk - - og atorkufólk í störfum fyrir skólana - til að sækja sér aukið sjálfstæði og svigrum fyrir ábyrgð og frumkvæði - - og stofna sjálfstæða skóla.  Stofna skóla sem móta starf með mannúð og innihaldi fyrir öflugt og markvisst uppeldi - - frjálsra einstaklinga - - í virku samstarfi við foreldra og samfélagið til framtíðar.

Svo aumka ég Jón Magnússon og aðra fordóma-fanga sem gera sér ekki grein fyrir því hvað þeir eru sjálfir fastir í hjólfari og ferköntuðu boxi - - - og sjá ekki sjónarhorn annarra eða virða það amk. afar arfar lítils.......

Býsna góður málflutningur hjá Matthíasi Ásgeirssyni....

Anthony Giddens - getur leiðbeint fleirum en Blair og Brown

Ennþá er Anthony Giddens öflugur.  Stefán Snævarr er manna duglegastur við að vekja athygli á vitsmunalegum skrifum og minnti mig á það einmitt í dag hversu frábærlega heildstæð hugsun birtist aftur og aftur í skrifum Sir Anthony Giddens sem er að mörgu leyti bókstaflega faðir "þriðjuleiðar-pólitíkur" jafnaðarmanna í Bretlandi.  Hann átti flestum meiri þátt í að Tony Blair komst til valda með nothæfa og paktíska pólitík.  

Góð grein (úrdráttur) í Guardian frá því í maí sl: um aukinn jöfnuð sem lykil að félagslegum hreyfanleika og þar með efnahagslegum framförum og auknu réttlæti (sem þýðir aukin lífsgæði fyrir fleiri).

Það hefur vantað innihald og heildarsýn í politískan málflutning flestra jafnaðarmanna á Íslandi síðustu ára.  Ingibjörg Sólrún hefur verið allt of einmana í sínum málflutningi - þar sem hún freistar þess að innleiða lausnir og meginviðhorf.     Vona að Dagur B Eggertsson geti skilað okkur umhverfi og viðhorfum sem styðja lausnaleit og praktískar útfærslur  - sem fylgja heildstæðri sýn.

Þar sem Samfylkingin er í samstarfi við Sjálfstæðislokkinn í landsmálum og í sundurleitum hópi í Reykjavík  - -er afar brýnt að efla "hugmyndafræðilega vinnu" - - þar á núverandi varaformaður SF tækifæri til að fylla ákveðið svigrúm. . . . . og skapa sér póltíska stöðu.   Verst ef hann er þegar fastur í kreddum og slagsíðum . . . . . en þarna er hans tækifæri.   Spurningin er hvort hann nýtir færið - - eða er of sjálflægur í sinni orðræðu til að geta sótt og dregið saman hugmyndir og heildarsýn fyrir jafnaðarmenn á nútíma Íslandi.

Viðskiptaráðherra er á réttri leið . . .

Það eru mörg verkefni sem viðskiptaráðherran Björgvin G Sigurðsson bryddar upp á þessar vikurnar.  Hann er að sinna neytendamálunum og stöðu almannastofnana og fyrirtækja sem hafa ýmist verið rænd eða vanrækt.

Sparisjóðunum var rænt  - - og þeir stofnfjáreiengendur sem fengu að halda á hlut hafa leyst alla hagsmuni til sín sjálfra (fyri utan Sparisjóð Svarfdæla og örfáa aðra smásparisjóði).  Háskalega stór hluti af því sem eftir var af "samvinnuarfinum" - frá mektardögum kaupfélaga og SÍS - lenti í örfárra höndum - og sumt með óútskýrðum hætti.

Sjálfseignarstofnanir og "non-profit" starfsemi hverskonar hefur litla lagavernd hérlendis  - - og samvinnufélögin hafa ekki þróast út á svið sérfræðiþjónustu - né heldur fest sig í starfsgreinfyrirtækjum neitt í líkingu við það sem hefur gerst í flestum nágrannalöndum.  Húsnæðissamvinnufélögin hafa lítillega fótfest sig - en alltof lítið vegna þess að þeim var haldið í pólitískri gíslingi skömmtunarkerfis íbúðalána og síðar lóðaskömmtunar sveitarfélaga.

 Viðskiptaráðherra neytendamála er að vinna sig upp á pólitíska himinninn - - og stefnir örugglega áfram á að sameina "félagshyggjuöflin" - um öll góð mál.  (Nú verður spennandi að vita hvort Framsóknarflokkur Guðna bakkar Björgvin upp)

 

Löggjöf um sparisjóði endurskoðuð

Rafstuð-byssur og lögregluofbeldi í Kanada

Á síðustu vikum hafa komið upp tvö aðskilin mál þar sem lögregla í British Columbia í Canada hefur beitt Tazer-byssum til að "róa" menn.  Annar maðurinn  - æstur Pólverji sem kom í fyrsta skipti inn til Vancouver-flugvallar - var "róaður endanlega" þar sem hann lét líf sitt og var jarðsunginn i Kamloops á laugardaginn.  Hinn maðurinn í Chilliwack - lét líf sitt eftir fund sinn við lögregluna.

Nú er allt vitlaust í fjölmiðlum og mótmæli hjá almenningi - vegna þessa að því er virðist ástæðulausa lögregluofbeldis . . . . .

Svo eru íslensk lögreglu- og dómsmálayfirvöld að leggja upp með að svona vopn verði tekin í notkun hérlendis.  Kannski voru þetta bara gallaðar byssur? - eða stilltar fyrir fíl en ekki mann? -

Áður en Björn Bjarnason setur svona vopn í hendurnar á okkar löggu þarf að fara vel yfir málin - og þarna virðist vera "víti til varnaðar"

Guðni freistar þess að skilja sig frá arfi Halldórs (og Davíðs)

Mér varð það fyrir að fletta bók Guðna - - og líka horfa á hann mæta í Silfrið ásamt "handritshöfundi sínum sem er jafnframt leikstjóri og umboðsmaður" - eftir því sem manni sýnist.  Samspil þeirra er þannig félaganna.

Ekki dreg ég úr að Sigmundur Ernir sé öflugur þegar hann fer af stað; - mér er hins vegar til efs að Guðna lánist það sem hann er að reyna.

• Láta eins og hann hafi eiginlega allan tímann verið á móti öllu því sem Halldór og Davíð stóðu fyrir - á móti Írak - og fjölmiðlafrumvarpinu (ekki sást slíkur ágreiningur á meðan það var).
• Að hann hafi bjargað ríkisstjórninni í horn gagnvart forsetaembættinu . . . . "með prívat leynifundi með forsetanum"  - (eins og ráðherrar og forseti fundi prívat þegar ágreiningsmál eru í deiglunni).
• Láta eins og hann sé vinstri-Framsóknarmaður - - sem taki sprotann beint frá Steingrími Hermannssyni  - - - félagshyggjan sé honum í blóð borin . . (og hvar var hann allan tímann meðan fv. ríkisstjórn var að skera niður barnabætur, vaxtabætur, húsaleigubætur og í endalaus stríði við aldraða og öryrkja - en lækka skatta öfgakennt á ríkt fólk og stöndug fyrirtæki).

Sigmundur  gæti afvegaleitt Guðna; - þannig að hann haldi að hann sé að fjalla um pólitík og sé að leggja upp stefnu fyrir stjórnmálaflokk.    Guðni varð skyndilega ástsæll og þekktur fyrir fráleitar yrðingar; ´"út úr kú" - þegar Jóhannes Kristjánsson eftirherma átti velheppnaða rispu í áramótaskaupi - og ræddi við "Ísólf bónda" - sællar minningar.    Einnig tók Hjálmar Hjálmarsson ásamt þeim félögu Hauki Haukssyni "ekki-fréttamanni" og handritshöfundum hans góða spretti með Guðna - "eins og véfréttinni sjálfri frá Delfí"

Ef Guðni fer að spila eftir "handriti Sigmundar Ernis" - þá er honum voðinn vís - - pólitískt.   Hins vegar hef ég alla samúð með "félagshyggju vinstri-Framsóknarmannsins" - - en ég álít að þar ætti Guðni að ganga á fund með Björgvin Guðna Sigurðssyni og fleirum úr Samfylkingunni sem hafa viðrað það sjónarmið að bjóða einmitt því sem eftir er að félagshyggjunni í Framsókn til samstarfs við SF.   Geri ekki ráð fyrir að slíkt sé í næsta bindi af handriti Sigmundar Ernis.

Gaman að fletta bókinni - - - en ég mun líklega lesa æsku- og fjölskylduhlutann frá orði til orðs.

Vikudagur á Akureyri og neikvætt viðhorf til "utanbæjarmanna" (sem ekki vilja sameinast Akureyri)

Virðulegt - en frekar lítið - staðarblað heitir Vikudagur og er gefið út á Akureyri.    Það var lengi vel skrifað af Hjörleifi Hallgríms sem var ritstjóri og eigandi.  Hjörleifur var þekktur fyrir sérkennilega einstrengingslegar "lókal-áherslur" - þar sem "utanbæjarmenn" - og aðrir "óverðugir" voru tortryggðir meira en góðu hófi gengdi að mínu mati og líklega margra annarra (utanbæjarmanna).

Nýir eigendur og ritstjóri og blaðamenn hafa haldið á blaðinu í nokkuð marga mánuði - - en hafa líklega átt eitthvað erfitt með að auk útbreiðslu blaðsins og skapa því nægan trúverðugleika.

Nú les ég í skætingshorni blaðsins enn og aftur viðhorf sem er dálítið "Hjörleifskt" - m.a. gagnvart íbúum í Hörgárbyggð - sem lítinn áhuga hafa á að sameinast Akureyri.    Og enn er ská-skotið á Grímseyinga - (líka  í fréttaskrifum) - vegna þess að þeir óska viðræðna um möguleika á sameiningu.

Líka er Mývetningum send skítapilla - sem lætur að því liggja að þeir séu fjandsamlegir nágrönnum sínum - af því að þeir gáfu skýrt til kynna að þeim hugnaðist ekki sú sameining sveitarfélaga sem lagt var upp með gangvart Þingeyjarsveit og Aðaldælahreppi.  

Spyrja má hvort sameiningartillagan í Þingeyjarsýslunni hafi ekki lent í því að afvegaleiðast með illa grunduðum hugmyndum um lokun skóla - og takmörkun á þjónustu - sem tiltekin orðræða í aðdraganda kosninga virðist hafa framkallað.  Einnig kann að hafa komið fram - undir yfirborði - að það væri of langt milli Fnjóskadals og Reykjahlíðar til að mönnum gæti litist á lítt útfærðar hugmyndir um "hagræðingu" - án þess að fram hefði farið tilraun til að leggja upp heildstæða skipulagshugmynd fyrir nýtt og landfræðilega víðfeðmt sveitarfélag. 

--------- 

Ég velti því fyrir mér hvort það geti verið að þessi vinkill sem Vikudagur reisir  - í hálfkæringi sennilega - þó öllu gamni fylgi . . .. . -  geti dregið úr möguleikum þess á því að verða tekið alvarlega.   Það sem svolítið hangir nefnilega á spýtunni er skortur á umræðuvirðingu - um fólk sem ekki er sömu skoðunar og "ímyndaður meirihlutavilji" - þeirra sem rita skæting í þessum dúr.   

Menn verða að viðurkenna að sameining sveitarfélaga hefur alls ekki gengið vel alls staðar þar sem hún hefur þó verði samþykkt.   Það hefur borið við að tilteknir minnihlutahópar hafa verið straujaðir - og gengið harkalega gegn sjónarmiður og hagsmunum - þeirra sem hafa orðið undir - - þó notaðar hafi verið röksemdir "hagræðingar" - með lokun skóla og allsherjar skerðingu á þjónustu.   Vandamál sumra ýkist með sameiningu - þar sem rekstrarvandi á smærri skala - hjá minni sveitarfélögum hefur sums staðar einungis illviðráðanlegur með sameiningu.    Tekjustofnar sveitarfélaga eru einfaldlega ekki skilgreindir þannig að það verði til traustar rekstrarforsendur fyrir þeim verkefnum sem löggjafinn  - með samstarfi við ráðandi sveitarfélög - staðsetur hjá nærsamfélögunum.

--------

Eitt vandamál í þessu efni - sem er séríslenskt - er það að vera með einungis tvö stjórnsýslustig ;- sveitarfélagastigið og ríkisrekstrarstigið.    Öll nágrannalönd okkar beggja vegna Atlantshafsins nota 3 eða fjögur stjórnsýslustig - og auk þess sjálfstæða stofnanastjórnsýslu - þar sem sjálfstæðir skólar og heilbrigðisstofnanir, frjálsir skólar og sjálfseignarstofnanir leika mikilvægt hlutverk.   Ekkert af þessu er tilfellið hélendis  - heldur er streðað með tvö stig og virðingarverðir sveitarstjórnarmenn skrökva því jafnvel í greinilegu áróðursskyni að sveitarfélögin á hinum Norðurlöndunum ráðstafi 70% af skatttekjum þeirra landa.   það er að vísu rétt að ríkissjóðir hinna Norðurlandanna ráðstafa rétt rúmum 30% skattteknanna - - en sveitarstjórnarstigið í þeim löndum fer ekki með neitt teljandi hærra hlutfall.  Sjálfstæð stjórnsýsla - hérðaðsstjórnir og ömt/fylke - og sjálfseignarstofnanir og frjálsar stofnanir - halda á stærstu sneiðinni.  Ekki það að slíkt leysi endilega öll vandamál.    Það er að mínu mati grafalvarlegt að verða vitni að því að sveitarstjórnarmenn skuli bera á borð þau ósannindi að sveitarfélög í Danmörku Svíþjóð og Noregi haldi á ráðstöfun allt að 70% skatttekna þeirra landa - - og ég bara botna ekkert í því að hafa orðið vitni að því að jafnvandaður maður og Lúðvík Geirsson í Hafnarfirði þrástagist á slíkri vitleysu - - á vettvangi Samfylkingarinnar.

--------

Vangavelturnar mína hér að ofan spruttu vegna þess sem ég held að sé okkur á Akureyri fjötur um fót - og m.a. grafi undan trúverðugleika miðla eins og Vikudags; - það er sjálflægni og drýldni og neikvæðni í garð "utanbæjarmanna"  og meira og minna leiðindatónn í garð allra þeirra sem hafa sjónarmið sem málpípurnar álíta minnihlutajónarmið.    Hér þurfum við að laga til - sýna meira umburðarlyndi og innleiða tiltekna umræðuvirðingu - um leið og við göngum á hólm við heimóttarlega og fordómafulla orðræðu þeirra sem ráðast gegn öllum sem eru nýir, koma utanað - að Sunnan - frá útlöndum eða úr Hörgárbyggð eða úr Þingeyjarsýslunni.     Allir utanbæjarmenn, útlendingar, háskólamenntað fólk að sunnan og jafnvel Þingeyingar - eiga auðvitað skilið að fá tækifæri til að láta til sín taka - - jafnvel þó menn gangi hvorki til liðs við KA né Þór.    Menn eru ekki óvinveittir þó þeir standi fyrir önnur sjónarmið - heldur en "málpípurnar" - - eða þeir sem sitja með sjálfum sér á kaffihúsum bæjarins og "sproksetja" flesta  þá sem eitthvað reyna til gagns og framfara.

Umferðarhraðinn mátti lækka

Ástæða til að fagna því að tekist hefur að lækka umferðarhraðann - - á þjóðvegum.   Lækkun ökuhraða í íbúðahverfum þéttbýlisins hefur líka miðað - með 30km hraðatakmörkum.   Þessu hljótum við að fagna.   Með þessu dregur úr hættu á alvarlegustu slysunum - og þá sérstaklega ef tekst að halda umferðarhraðanum í íbúðahverfum vel undir 50 km/klst.

Sjálfur var ég stoppaður - vegna þess að ég ók of hratt.   Fæ auðvitað sekt og viðurlög í samræmi við brotið - - en mistökin kannski spaugileg í ljósi þess að ég ók ekkert hraðar en hinir.   Ég var auðvitað heppinn  - olli engu slysi eða skapaði beina hættu.   Vandamálið er hins vegar að ég verð tekinn í gegn af fjölskyldunni - gert grína að mér og frú Helga kemur sennilega til með að verða treg til að lána mér nýja bílinn sinn.  Ég var nefnilega á honum - þessum snarpa og viljuga Subaru Impreza - frábær bíll.   Það var ekki bílnum að kenna - - - en ég varaði mig ekki á að hann er miklu sneggri en gamli dísel-jálkurinn minn.

Ökuhraði hefur minnkað umtalsvert

Rítalínmeðferð; - gefur mörgum börnum möguleika sem annars virðast ekki í boði

Rítalín hefur verið beitt til meðferðar á alvarlegri tilfellum ofvirkni  með athyglisbresti (ADHD) - einkum þar sem hvatvísin er ráðandi.     Ofvirk börn - sem hafa fengið vandaða greiningu fagmanna og njóta þess að vera í traustu skólaumhverfi - eiga góða möguleika á að nýta hæfileika sína og njóta þess að þroskast meðal jafningja sinna. 

Það sem hins vegar veltir oft ákveðnum baggamun - er að börn eru ekki sérlega heppin með foreldra - eða búa við það að aðstæður foreldranna og kjör - eða burðir foreldranna eru ekki nægir til að börnin fái viðunandi uppeldi og tækifæri.   Á sama hátt verður að viðurkenna að það eru ekki allir skólar eða kennarar færir um að sinna börnum nægilega vel - sérstaklega ekki börnum með flókin þroskavandamál.  

Verst er samt að það er sums staðar alger skortur á þekkingu á vandamálinu og þörfum barnanna og þá um leið greiningarmöguleikum  og meðferðarúrræðum.   Það er líka meira en að segja það að nálgast þjónustu barnageðlækna frá afskekkta hluta landsins.  Auk þess er hópur fólks sem hagar sér eins og ofsatrúarsöfnuður og neitar að viðurkenna vandamál eins og ofvirkni - - og neitar þá um leið börnum með slík vandamál um aðgang að greiningu og bannfærir rítalínmeðferð kannski af sannfæringarkrafti hins hreintrúaða.

Ég þekki fá dæmi um foreldra sem neita börnum með sykursýki um insúlínmeðferð - - og ég þekki ekki dæmi um að börn með staðfesta flogaveiki fái ekki lyfjameðferð ef það er á annað borð staðfest að hún hjálpi - meira eða minna.    Við vitum samt mætavel að ajukaverkanir lyfja sem notuð eru við flogaveiki eru oftast verulegar  - - og þekktir eru fylgifiskar insúlínmeðferðar sykursjúkra.

Áróðurinn gegn rítalínmeðferð er alvarlegur uppeldis- og heilbrigðisvandi - sem nærist á fordómum og ýtir undir slíka.  Því miður eru þess einnig ennþá dæmi að foreldrar komast upp með að frábiðja börnum sínum greiningu hjá sálfræðingum - - - og útiloka þau þá um leið frá því að njóta bestu úrræða í framhaldinu.  Enn er einhver hópur foreldra sem ekki bakkar upp neinar eðlilegar og sanngjarnar kröfur frá hálfu skólans og kennaranna - - um ástundun og skil.

Ég ætla auðvitað ekki að halda því fram að allir kennarar, skólastjórar eða sálfræðingar og geðlæknar séu óskeikulir   - - en fullyrði að langflestir vinna starf sitt af þekkingu og bestu vitund.   Börnin eiga því að njóta þess besta sem er í boði - - og það er ekki réttur foreldranna að neita þeim um slíkt.  Það er þvert á móti réttur barnanna að fá aðgang að greiningum og meðferðarúrræðum - - og skylda foreldranna að bakka slíkt upp.   Afneitun er eðlilegt fyrsta viðbragð . . . . en bara fyrsta viðbragð.

Svo þurfa foreldrar að fá almenna fræðslu og upplýsingar um að það er allt fullt af ábyrgðarlausum áróðri gegn rítalíni og flökkusögum sem láta líta svo út sem um sé að ræða þrautprófuð sannindi.  Þarna þurfa heilbrigðis og skólayfirvöld að taka höndum saman og skapa forsendur fyrir sanngjarnri upplýsingu og fræðslu sem hjálpar foreldrum að komast hjá því að verða afvegaleiddir , , , af fordómum og miður góðgjörnum vaðli þeirra sem þykjast hafa höndlað sannleikann (en eru ekki fagmenntaðir - né rannsóknarmenn).

 

 

Höfum við ekki tíma?

Sjálfur þykist ég hafa mér það til afsökunar flesta daga að ég hafi ekki haft tíma til klára þetta eða hitt  - eða sinna einstökum verkum.    Oftast er það rétt  því mér hefur ekki lánast að skipuleggja mig frá því að bregðast við tilfallandi verkefnum og úppákomum - og einbeita mér að fyrirframákveðnum verkefnum.  Það er ekki minn stíll . .  við stjórnun.

Held að þetta sé eðlilegur hluti í umhverfi sem er með takmarkaðan mannafla - - og þar sem margt er að gerast.      Lít á það sem ákjósanlegan hlut að það séu áfram að berast ný verkefni - - og mörg eldri verkefni komist ekki á dagskrá.  Sé samt að á þessu verður að vera hóf  - í allar áttir.  Það er t.d. ekki þolandi að sömu hlutirnir drabbist  - mánuðum eða árum saman hjá fyrirtækinu - - - - nema þá að þeim sé beinlínis aflýst.

Á heimilinu er saman sagan - - mér finnst ég ekki hafa tíma...... og kemst ekki nærri því yfir allt sem er á áhugasviðinu eða hefur verið sett á dagskrá. 

Þegar ég verð búinn að öllu þá má frú Helga væntanlega fara að panta síðustu ferðina fyrir mig.